Mikrodawkowanie to praktyka użytkowania bardzo niskich ilości materiałów psychoaktywnych w celu zdobycia subtelnych rezultatów terapeutycznych, bez napiętych i niepożądanych efektów ubocznych. W przeciwieństwie do standardowego spożycia surowców psychoaktywnych, w jakim miejscu dawki są w dużym stopniu większe oraz efekty uboczne mogą być niebezpieczne, mikrodawkowanie ma na celu zmniejszanie ryzyka oraz osiągnięcie przydatnych rezultatów terapeutycznych. Mikrodawkowanie może być stosowane z rozmaitymi substancjami psychoaktywnymi, takimi jak LSD, psylocybina, ketamina czy cannabis. Przykładowo, w wypadku LSD, mikrodawkowanie polega na spożywaniu nadzwyczaj małej dawki (zwykle 10-20 mikrogramów) co kilka dni, żeby uzyskać delikatne rezultaty, takie jak postęp humoru, kreatywności i motywacji, bez przeżywania typowych efektów ubocznych takich jak halucynacje i dezorientacja.
Używanie mikrodawkowania substancji psychoaktywnych jest szeroko stosowane w zamiarach terapeutycznych. Prognozy wykazują, że mikrodawkowanie powinien przynosić profitów w leczeniu przeróżnych zaburzeń mentalnych, takich jak chandra, niepokój, stres pourazowy czy ADHD. Mikrodawkowanie może pomóc zwiększyć koncentrację, kreatywność i produktywność, a również polepszyć nastrój oraz podwyższyć poczucie dobrostanu. Jednakże, jak w wypadku każdej substancji psychoaktywnej, są także ryzyka powiązane z mikrodawkowaniem. Nawet małe części materiałów psychoaktywnych zdołają prowadzić do niepożądanych konsekwencji incydentalnych, takich jak cierpienia głowy, nudności czy przemęczenie.
+Tekst Sponsorowany+
